ویتامین سی و تغذیه آبزیان وقتی صحبت از رژیم غذایی حیوانات می شود، لزوماً ارتباط نزدیکی بین مقدار طبیعی دریافت برخی از اجزای خاص و میزان مورد نیاز آنها برای رشد طبیعی و متابولیسم وجود ندارد. به عنوان مثال اسید اسکوربیک (که به طور گسترده به عنوان ویتامین C شناخته می شود) را در نظر بگیرید.

این ترکیب بخش کوچکی از رژیم غذایی اکثر حیوانات را تشکیل می‌دهد، اما مطمئناً بدون آن بیمار می‌شوند یا حتی می‌میرند. گیاهان (از جمله جلبک ها) می توانند این ماده را به تنهایی سنتز کنند. با این حال، بسیاری از جانوران آبزی (سخت‌پوستان متعدد، بیشتر ماهی‌ها، و غیره) قادر به سنتز ویتامین C نیستند و بنابراین به آن متکی هستند که در زنجیره غذایی حرکت می‌کنند. این باعث می شود که واسطه ها در زنجیره غذایی در مقیاس بزرگتر شبکه های غذایی بسیار مهم باشند.

در حالی که اهمیت تغذیه ای ویتامین C به طور گسترده ای شناخته شده است، تعداد کمی از آکواریوم ها هنگام ایجاد رژیم غذایی برای ماهیان خود به آن توجه زیادی می کنند. این مقاله به عنوان مروری بر اسید اسکوربیک است و پیشنهاداتی را برای اطمینان از وجود آن در رژیم غذایی حیوانات ارائه می دهد.

برای رساندن ویتامین سی به ماهیان خود میتوانید از غذای ماهی اسپیرولینا استفاده کنید. در زیر نمونه غذاهای ماهی اسپیرولینا را لیست کردیم که میتوانید از آکواریوم مرجان دریایی تهیه کنید.

ویتامین سی برای زندگی ماهی

بیشتر موجودات زنده به دلیل یا دلایل دیگر به اسید اسکوربیک نیاز دارند. این ویتامین در طیف گسترده ای از فرآیندهای متابولیک نقش دارد. یک آنتی اکسیدان است. به سم زدایی کمک می کند. جذب آهن را بهبود می بخشد. و باعث رشد سالم استخوان می شود. در سخت پوستان (که نیاز قابل توجهی به اسید اسکوربیک دارند)، کمبود ویتامین C با عوارض در طی پوست اندازی، رشد نامناسب کلاژن و ضایعات تیره روی اسکلت بیرونی همراه است. در ماهی، کمبود آن با سلامت ضعیف پوست، اسکولیوز و به طور کلی عدم تناسب اندام همراه است.

ویتامین سی و تغذیه آبزیان کمبودها می توانند به راحتی در اسارت رخ دهند، جایی که رژیم های غذایی در آکواریوم اغلب به سمت هزینه کمتر و راحتی بیشتر به جای محتوای غذایی تنظیم می شوند. حتی در مواردی که برخی از غذاها ممکن است مقداری ویتامین C داشته باشند، ممکن است به سرعت از بین بروند زیرا توسط عوامل مختلف در طول پردازش، ذخیره سازی و جابجایی تجزیه می شوند. این بازیگران عبارتند از رطوبت، اکسیژن، گرما و حتی نور. قرار گرفتن در معرض هر یک از اینها می تواند اسید اسکوربیک را به تعدادی از مواد غیر فعال بیولوژیکی تبدیل کند.

بنابراین، محتوای اسید اسکوربیک ذکر شده در بخش “تجزیه و تحلیل تضمینی” بخش مواد تشکیل دهنده روی برچسب محصول، لزوماً در خود محصول جمع نمی شود.
یکی از کارهایی که برخی از آکواریومی ها برای جبران تخریب سریع این ویتامین انجام می دهند، اضافه کردن مقداری اضافی است.

ذخیره ویتامین سی در بدن آبزیان

ویتامین سی و تغذیه آبزیان . مطمئناً، از آنجایی که حیوانات نمی توانند ویتامین C را ذخیره کنند، هر مقدار اضافی به عنوان زباله از بین می رود. اما، خوشبختانه، مصرف بیش از حد آن بسیار دشوار است. شاید در دوزهای بسیار بالا بتواند در کلیه متبلور شود و مشکلاتی ایجاد کند. اما در بیشتر موارد خطر مصرف بیش از حد این ویتامین حداقل است. به ماهی داران توصیه می شود که تقریباً 2000 میلی گرم بر کیلوگرم ویتامین C را در خوراک ماهی بگنجانند. پرورش دهندگان میگو کمی بیشتر استفاده می کنند و اغلب آن را با نرخ تقریباً 2500 میلی گرم بر کیلوگرم استفاده می کنند.

افراد کنجکاو و ماجراجو با افزودن ویتامین C به آب آزمایش کرده اند. زمانی برخی از آکواریوم داران معتقد بودند که این ویتامین درمانی برای فرسایش سر و خطوط جانبی است و حتی در تلاش برای درمان بیماری ماهی به طور مستقیم به آب آکواریوم اضافه می شود. با این حال، همانطور که مشخص شد، تأثیر این درمان به طور جدی pH سیستم را کاهش داد. از سوی دیگر، یک مطالعه نشان داد که میگوهای آب نمک به نوعی قادر به جذب مستقیم اسید اسکوربیک از آب هستند.

در حال حرکت

از آنجایی که گیاهان واقعی در بیشتر زیستگاه های دریایی فراوان نیستند، این جلبک ها (هم ریزجلبک ها و هم جلبک های بزرگ) هستند که مسئول وارد کردن ویتامین سی به شبکه های غذایی دریایی هستند. بنابراین بسیار آسان است که ببینیم چگونه یک گیاهخوار مانند تانگ اسید اسکوربیک را وارد رژیم غذایی خود می کند. از آنجایی که سخت پوستان کوچک روی جلبک های گیاهی و اعماق دریا می چرند، اساساً روده خود را با ویتامین C پر می کنند. ریزجلبک ها حاوی ویتامین C هستند.(0.11-1.62٪ وزن خشک!). هنگامی که “روده” به این ترتیب بارگیری می شود، در نهایت به منبع ویتامین سی برای ماندارین تبدیل می شود.

اهمیت رژیم غذایی ویتامین سی

اهمیت رژیم غذایی ویتامین سی و همچنین حساسیت بالای آن برای تخریب، اضافه کردن آن را از طریق منابع زنده ایده خوبی می کند. کاهوی دریایی و اوگوی قرمز انتخاب های فوق العاده ای از ماکروها برای این منظور هستند. وقتی نوبت به حیوانات دیگر می‌رسد… خوب، ممکن است کمی پیچیده‌تر شود. از آنجایی که رشد مستقیم فیتو در یک آکواریوم با فیلتر آکواریوم مناسب دشوار است، آکواریوم ها اغلب نیاز به افزودن فیتو دارند (مانند OceanMagik). این فیتو (و ویتامین C موجود در آن) به روش های مختلفی مصرف می شود. مرجان‌ها، اسفنج‌ها، کرم‌های لوله‌ای و دیگر فیدرهای فیلتر می‌توانند مستقیماً آن را مصرف کنند. در مورد لارو غلاف هم همینطور. اما این غلاف‌های بالغ هستند که از طریق چرای جلبک‌های کفزی، ویتامین را به زنجیره غذایی منتقل می‌کنند.

می تواند از طریق چندین راه وارد شبکه غذایی مخزن شود. آنچه در پایان مهم است این است که همه حیوانات شما میزان رشد و تکامل منظم و همچنین مقاومت در برابر بیماری ها را مصرف کنند. در حالی که همیشه عاقلانه است که به روشنایی، کیفیت آب و غیره دقت کنیم، اما ممکن است ایده خوبی باشد که مطمئن شویم موجودات ما ویتامین C کافی از طریق غذاهای آماده با کیفیت و (بهتر از آن) از طریق غذاهای تازه مبتنی بر جلبک زنده دریافت می کنند.